”Οι πέντε τους δημιούργησαν μια παρέα στην οποία ο καθένας ένιωθε απόλυτο μέλος της, ο ένας ολοκλήρωνε τον άλλο συμπλήρωναν και λάμβαναν από τον καθένα ένα στοιχείο που τους έδινε ολοκλήρωση. Ξαφνικά όμως, όταν ο Τσουκούρου (=φτιάχνω) έφυγε για να σπουδάσει στο Τόκιο, οι φίλοι του χωρίς να του εξηγήσουν τον λόγο, διέκοψαν κάθε επαφή μαζί του.

Ο άχρωμος Τσουκούρου ένιωσε την απόρριψη σε όλο του το είναι. Η απελπισία τον κατέκλεισε και η κατάθλιψη τον έφερε κοντά στο θάνατο. Τα τραύματα ήταν βαθιά όμως ο Τσουκούρου άντεξε, θάβοντας στο ασυνείδητο τις πληγές που «έσταζαν αίμα»…

Προχώρησε την ζωή του αλλά ποτέ δεν ξεπέρασε την απόρριψη και δεν έμαθε τους λόγους που η πολύχρωμη παρέα του τον άφησε μόνο του.

Μιάμιση δεκαετία μετά ο Τσουκούρου θα βάλει στη ζωή του την Σάρα. Η κοπέλα αυτή, δύο χρόνια μεγαλύτερη του, θα του δώσει την ώθηση και το κίνητρο να αναζητήσει την αιτία, να ανακαλύψει τι έγινε πριν δεκαπέντε χρόνια και να δώσει ένα τέλος σε αυτή την ιστορία.

Κάπως έτσι ο Murakami μας ξετυλίγει το κουβάρι των χρόνων του προσκυνήματος του Τσουκούρου Ταζάκι. Η πλοκή αυτή καθ’ αυτή παίζει δευτερεύοντα ρόλο σε αυτό το βιβλίο. Κάθε νέα σελίδα είναι ένας ακόμα στοχασμός πάνω στη φιλία, τους ανθρώπους που αγαπάμε και είναι γύρω μας, το νόημα της εικόνας που έχουμε εμείς αλλά και οι άλλοι για τον εαυτό μας, την σεξουαλικότητα και άλλα πολλά ακόμα.

Το βιβλίο είναι μια πηγή quotes που θα μας μείνουν ανεξίτηλα στο μέλλον καθώς σίγουρα θα δούμε να κυκλοφορούν εικόνες σε facebook και twitter με τα αποφθέγματα του Ιάπωνα.

Όπως είπα και πριν, η πλοκή είναι δευτερεύουσα στο βιβλίο του άχρωμου Τσουκούρου. Ο συγγραφέας (δεν ξέρω αν θα επιστρέψει με το δεύτερο μέρος του προσκυνήματος) μας άφησε με πολλά αναπάντητα ερωτήματα, αρκετά για να μπορέσεις να διαλέξεις εσύ την κατάληξη και να γεμίσεις τις τρύπες. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά θα ήθελα να δω κάποιες απαντήσεις παραπάνω.

Το σίγουρο είναι ότι μέσα από τις σελίδες μπήκα στο μυαλό του Τσουκούρου, ένιωσα τα προβλήματα του, τον λυπήθηκα αλλά ένιωσα ότι έχει την δύναμη να ξεπεράσει τα τραύματα του παρελθόντος του. Νομίζω οτι μου άξιζε να μάθω μερικά πράγματα παραπάνω για το που τελικά κατέληξε ο άχρωμος Τσουκούρου Ταζάκι. Άραγε ο ίδιος ο Murakami ήθελε να μάθει το τέλος της ιστορίας αυτής ή άφησε την φαντασία των αναγνωστών να οδηγήσουν τον ήρωα σε ένα φινάλε που τελικά θα είναι η αρχή της νέας του ζωής?

Δώσε και εσύ λοιπόν το φινάλε σου στα χρόνια του προσκυνήματος του Τσουκούρου Ταζάκι και βάλε στην βιβλιοθήκη σου αυτό το ιδιαίτερο βιβλίο.