Λίγες ώρες πριν το Halloween ο Δημήτρης Βαβάτσης (ανερχόμενος σκηνοθέτης και συντάκτης στο Horrorant.com) με κάλεσε και είδα την μικρού μήκους ταινίας του: Carnivore-Σαρκοβόρος.

H ταινία κράτησε 20-25 λεπτά και ήταν η πρώτη προσπάθεια για ελληνικό splatter που έχω δει...

Τι δεν άκουσες καλά? Ναι ελληνικό splatter! Μετά απο το πρώτο ελληνικό fantasy με το Χρονικά του Δρακοφοίνικα βλέπουμε και σοβαρές παραγωγές σε ακόμα ένα είδος με μηδενική παρουσία απο τους Έλληνες δημιουργός. Το θρίλερ και συγκεκριμένα το Splatter.


Αν έχετε μια ιδέα από το site θα έχετε καταλάβει ότι δεν είμαι φαν του είδους. Αυτή είναι λοιπόν η άποψη ενός που από όλα τα είδη ταινιών, θα βάλει το συγκεκριμένο τελευταίο στη λίστα του.

Ο Σαρκοβόρος είναι μια ιστορία βίαιης και αρρωστημένης εκδίκησης. Ο νεαρός Μενέλαος, θα παρακολουθήσει την δολοφονία του πατέρα του και τον βιασμό της μητέρας του από δύο ληστές. Μετά από χρόνια αποφασίζει να ανταποδώσει...

Το σενάριο βρίσκεται εκεί περισσότερο για να δώσει έναυσμα για να δούμε έναν καταιγισμό από σκηνές βίας, βασανιστήρια και αίμα.

Μην με παρεξηγείται για καλό το λέω. Η ταινία είναι μια ταινία "είδους" και καταφέρνει να αναδείξει το ταλέντο των συντελεστών της, στην χρήση practical και ψηφιακών εφέ για να μπορέσουμε να δούμε ένα αξιοπρεπές splatter με budget που μαζεύτηκε από crowdfunding και δωρεές. Δεν είναι και λίγο...

Οι ηθοποιοί έδωσαν ότι καλύτερο μπορούσαν με τον Τάσο Μπαρνιαδάκη να ξεχωρίζει στον ρόλο του βιαστή-δολοφόνου. Σκηνοθεσία, make up και εφέ άριστα. Φυσικά και μπόρεσα να διακρίνω σημάδια φτηνής παραγωγής αλλά υπήρχαν τόσα, όσα για σου θυμίζουν ότι βλέπεις "φτηνή" παραγωγή. Όλη η υπόλοιπη ταινία θα μπορούσε άνετα να την περάσεις για high budget!

Αν μπορούσα να προσθέσω κάτι σε αυτά τα 20 λεπτά ταινίας, θα έβαζα ακόμα 10 λεπτά με flashback και charactr development μόνο και μόνο για να γνωρίσω τους χαρακτήρες και να γίνει ακόμα πιο έντονη η εμπειρία των δύο εγκλημάτων (της αρχικής δολοφονίας και της εκδίκησης του Μενέλαου, όταν μεγάλωσε). Φυσικά τα 20 λεπτά δεν βοηθούν ώστε να τα έχουμε όλα.

Και κάπου εδώ αναρωτιέμαι για ποιον λόγω δεν υπάρχει καμία προβολή και υποστήριξη, η οποιαδήποτε και όχι μόνο αυτή, προσπάθεια για κάτι διαφορετικό? Για ποιο λόγω σε αυτήν την Ελλάδα που είναι αποδεδειγμένα φαν του fantasy, του sci-fi και του horror, έχουμε γεμίσει με συντάκτες και κριτικούς που ψάχνουν την ψευτόκουλτούρα ταινιών τύπου Κυνόδοντα?

Ξυπνάω ένα πρωί και ο ίδιος ο Δ.Βαβάτσης έχει αναδημοσιεύσει την κριτική που ανέβηκε στο lifo.gr με τίτλο: Το Carnivore είναι η πιο νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ 

Λόγια που δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο ότι ο Βαβάτσης και τα υπόλοιπα παιδιά έκαναν κάτι σωστό...