Πολλές ελπίδες, αναμονή να βαράει κόκκινο και κόντρες με όσους ήθελαν αυτήν την ταινία να αποτυγχάνει, καθώς έχω μεγάλη αγάπη στα αδέρφια Wachowski. Το Jupiter Ascending είναι ένα πρωτότυπο sci-fi με τεράστιο budget και μετά τα Matrix, η πρώτη ταινία των σκηνοθετών που βασίζεται σε δικό τους σενάριο.

Αυτήν την ταινία την πίστευα μέχρι τα μπούνια και έπρεπε ήθελα να είναι πραγματικά καλή.
Έκανα λάθος...


Η υπόθεση έχει ενδιαφέρον και η κεντρική ιδέα, που μοιάζει λίγο με το Matrix, είναι ικανή για να δημιουργήσει μια ωραία sci-fi περιπέτεια. Η Jupiter είναι μια ορφανή απο πατέρα λαθρομετανάστρια στις ΗΠΑ, όπου ζει τη ζωή της ως καθαρίστρια. Η Jupiter δεν ξέρει όμως οτι εξαιτίας διάφορων συγκυριών θεωρείται, μετενσάρκωση της κεφαλής της βασιλικής οικογένειας που διοικεί τον γαλαξία μας.

Με τον θάνατο της προκατόχου της, η Jupiter πλέον θεωρείται μέλος της Βασιλικής οικογένειας, και έχει δικαίωμα στην κληρονομιά της, τον πλανήτη γη δηλαδή, που είναι μέρος μιας τεράστιας βιομηχανίας που χρησιμοποιούν πλανήτες με σκοπό το κέρδος.

Αυτή η βιομηχανία έχει ως αφεντικά τα τρία παιδιά της βασίλισσας, που θέλουν φυσικά να χρησιμοποιήσουν την Jupiter για τους δικούς τους σκοπούς.

Κάπου εδώ χώνεται και ο Caine, ένας μισθοφόρος κυνηγός επικυρηγμένων που ψάχνει την Jupiter για λογαριασμό ενός απο τα αδέρφια.

Η ταινία είναι ένα χάος. Το σενάριο έχει ενδιαφέρουσες ιδέες αλλά είναι κακοφτιαγμένο όσο δεν πάει, αφου σε κανένα σημείο δεν είχαμε το σημαντικό σημείο που θα την κάνει άξια λόγου. Η φαντασία των Wachowskis αναλώθηκε στην δημιουργία ιδεών, όπως η γενετικά τροποποιημένοι στρατιώτες που ήταν στην ουσία άνθρωποι με γονίδια ζώων, όμως σε κανένα σημείο δεν αναζητήθηκε μέχρι που θα μπορούσαν να φτάσουν αυτές οι ιδέες.

Παραδείγματος χάριν, ο χαρακτήρας το Sean Bean που ήταν στρατιώτης μισός μέλισσα, δεν φάνηκε πουθενά αυτή η ιδιότητα. Και όταν λέμε πουθενά εννοούμε πουθενά.

Ήταν λες και οι σκηνοθέτες έκαναν αγγαρεία...

    
Και τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ. Η Jupiter που είναι η πρωταγωνίστρια, είναι το πιο αδύναμο γυναικάκι που έχω δει εδώ και χρόνια στον κινηματογράφο, οι πράξεις των χαρακτήρων και των villains δεν έχουν καμία απολύτως λογική και οι διάλογοι είναι για τα ανάθεμα...

Θα μπορούσα να δώσω τα credits μόνο στις κωμικές στιγμές που ήταν πραγματικά ωραίες, τις μάχες και τα εφέ που ήταν φανταστικά, αλλά μέχρι εκεί.

Το ότι πίστευα τόσο σε αυτή την ταινία είναι και ο λόγος που με χάλασε τόσο πολύ το αποτέλεσμα και ξέρω οτι η αποτυχία στο boxoffice θα είναι τεράστια (η ταινία κόστισε πάνω απο 180 εκατομμύρια) πράγμα που θα κοστίσει και στους ίδιους τους σκηνοθέτες την ψήφο εμπιστοσύνης που θα μπορούσαν να λάβουν στο μέλλον.

Είναι όμως κάτι πραγματικά κακό αυτό? Οι άνθρωποι που μας άλλαξαν το cinema με το Matrix, που βοήθησαν για να γίνει το V for Vendetta και πήραν το ρίσκο του Cloud Atlas φαίνεται οτι έχουν ακόμα ιδιαίτερες ιδέες αλλά δεν ξέρω αν έχουν όρεξη και μεράκι...

Αυτό θα φανεί μάλλον τον Απρίλι που θα βγει και η πρώτη season της πρώτης τους σειράς, το Sense 8 απο το Netflix. Εκεί θα κριθούν πολλά. Μέχρι τότε θα ξέρω οτι το Jupiter Ascending είναι για τον Καιάδα!

ps: αν το είδε κάποιος απο εσάς, μπορείτε να μου πείτε που κολλάνε τα φτερά στο τέλος της ταινίας? Τι επικότατη μαλ*κία ήταν αυτή?