Στην ταινία ο Andrew Neiman είναι ένας 19χρονος  jazz drummer ο οποίος βρίσκεται στο Shaffer, το μεγαλύτερο μουσικό κολέγιο της Αμερικής. Ο Neiman είναι ένας ήσυχος έφηβος, που πηγαίνει στον κινηματογράφο με τον πατέρα του και νιώθει άβολα όταν την πέφτει στην νεαρή ταμεία...

Όμως πίσω απο τα drumms ο Neiman μεταμορφώνεται. Είναι απόλυτα απορροφημένος καθώς προσπαθεί να μάθει μέρη απο τα καλύτερα κομμάτια της πο δύσκολης μουσικής απο όλες. 

Απο την ελάχιστη εμπειρία μου με τα drumms έμαθα πόσο δύσκολο είναι να μάθεις να παίζεις σωστή Jazz στα τύμπανα. Το ίδιο το όργανο είναι φτιαγμένο για να δίνει ρυθμό και σταθερότητα στο τραγούδι. Ο καλός drummer ξέρει να μετράει και να είναι σταθερός στο tempo. Η Jazz απο την άλλη είναι η μουσική του αυτοσχεδιασμού...

Όταν λοιπόν ο θρυλικός καθηγητής του πανεπιστημίου Fletcher ακούσει τον Νeiman, θα τον καλέσει στην τάξη του, όπου τα πάντα είναι κρίσιμα. Ο Fletcher δεν ανέχεται κανένα λάθος και σπρώχνει όλους τους μαθητές του με τον πιο σκληρό τρόπο προς την τελειότητα. 

Με background την ιστορία για το πως ο Charlie Parker (ένας απο τους μεγαλύτερους σαξοφωνίστες), ξεσκίστηκε στην εξάσκηση αφου ο drummer Jo Jones του πέταξε ένα πιατίνι επειδή ο Parker δεν μπορούσε να πιάσει τον ρυθμό, ο Neiman γίνεται ο υποδοχέας ολόκληρης της κακομεταχείρισης απο τον Fletcher όμως δεν τα βάζει κάτω αφού ο σκοπός του είναι να γίνει ο καλύτερος.

Φυσικά πάνω σε αυτήν την απόφαση κρύβεται και ύβρης. Όσο περνάνε τα λεπτά ο Neiman παρασέρνεται όλο και περισσότερο απο τον σκοπό του. Μέσα στις δύο ώρες που κρατάει η ταινία παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τον Neiman να περνάει όλο και πιο δύσκολες προκλήσεις, να ξεπερνάει τον εαυτό του και να φτάνει στην τελική δοκιμασία, όπου όλα κρίνονται... και όλα πάνε στραβά.

Τα λόγια είναι περιττά για αυτήν την ταινία! Είναι ένα αριστούργημα του ανεξάρτητου κινηματογράφου. Με μόλις 3,5 εκατομμύρια budjet, ο Damien Chazelle σκηνοθετεί μια ταινία που άνετα βρίσκεται στην πεντάδα των καλύτερων ταινιών του 2014.

Ο λόγος φυσικά είναι οτι παράλληλα με την ιστορία που είναι ενδιαφέρουσα, η σκηνοθεσία είναι σφιχτή και δεν σε αφήνει οτι στιγμή να χαλαρώσεις γεμάτη ένταση και γρήγορο tempo (όπως θα έπρεπε για μια ταινία για τα drumms και την jazz) ενω το cast που αποτελείτε απο τον ανερχόμενο νεαρό Milles Teller και το J.K. Simmons δίνουν ρέστα.

Ο Teller που ήταν drummer απο μικρός έκανε επι μήνες εντατικά μαθήματα για να αντεπεξέλθει (είπαμε η jazz δεν είναι παιχνίδι) ενω ο J.K Simmons δίνει την καλύτερη ερμηνεία της ζωής του, που ήδη απέσπασε μια Χρυσή Σφαίρα και οδεύει προς τα Όσκαρ.

Για κλείσιμο θα χρησιμοποιήσω μια φράση που είδα κάπου γραμμένη για αυτήν την ταινία:
Αν αγαπάς τα Drumms τρέξε να δεις την ταινία!
Αν απο την άλλη δεν είσαι και ο μεγαλύτερος φαν... χαζός είσαι? Τρέξε να δεις την ταινία!