...και οσο αντέξεις: "Μέγας είσαι άνθρωπε και θαυμαστά τα έργα σου!"

Posted by : Unknown 6 Ιουν 2013

Και ιδού η απορία! Τι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις φίλε μου? Τελικά ποιο είναι αυτό το ξεχωριστό συστατικό που έριξε ο Δημιουργός στο καζάνι του και έκανε την μεταξύ ανθρώπων επαφή τόσο περίπλοκη και συνάμα τόσο ενδιαφέρουσα?

Θες σχέση φιλική, θες ερωτική, οικογενειακή ή απλά το τυπικό: "Πως είσαι?", με γνωστούς που τελικά κανένας απο τους δυο δεν δίνει δεκάρα για το τι κάνεις στη ζωή σου, τι σε απασχολεί, ποιες είναι οι ανησυχίες σου και τα συναφή.

Έχουμε γίνει πλάσματα αντικοινωνικά, κλεισμένα στο καβούκι μας όμως ακόμα επιζητούμε απεγνωσμένα την ανθρώπινη επαφή. Κοιτάμε επιφυλακτικά κάτι το μη συνηθισμένο και κατακρίνουμε ανθρώπους απο μια κατάσταση ή μια συμπεριφορά χωρίς να σκεφτoύμε πως θα φερόμασταν εμείς αν βιώναμε την ίδια κατάσταση ή συμπεριφορά. Μπορεί να θεωρηθούμε ανώτεροι μπορεί και όχι. Είμαστε ίδιοι μα παράλληλα τόσο διαφορετικοί...

Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου είδους με εντυπωσιάζει όλο και περισσότερο. Φοράμε την μάσκα του καλού μέσα στη οικογένεια, τη μάσκα του ψαγμένου στην παρέα, του γαμιά και γαμάτου στο μπαράκι και μόνο στο σπίτι μας, στο υπερπροστατευτικό κελυφάκι μας κυκλοφορούμε γυμνοί, απελευθερωμένοι απο τις φοβίες μας για το τι γνώμη έχουν οι άλλοι για εμάς και απολύτως φυσικοί.

Τα ριάλιτι σπάνε ρεκόρ ακροαματικότητας γιατί μας αρέσει να παρακολουθούμε την απλότητα του ανθρώπου στο φυσικό του περιβάλλον.

Είναι όμως δυνατό να είμαστε εντελώς απροσποίητοι στην καθημερινότητα μας ή θα "λιθοβοληθούμε" ως σύγχρονοι νεάτερνταλ, απαίδευτοι και προκλητικοί? Εδώ που τα λέμε ένα καμουφλαρισμένο χαμόγελο στην γειτόνισσα που σε βλέπει όλο χαρά και είναι έτοιμη να σε ταΐσει, να σε ποτίσει και να σου γράψει και το εξοχικό στην Αίγινα (λέμε τώρα) χωρίς λόγο, ενώ εσύ έχεις ξενυχτίσει πίνοντας και δεν θες να βλέπεις ούτε την σκιά σου, δεν βλάπτει.

Η απάντηση για ακόμη μια φορά θα δοθεί από τον αρχαίο και σοφό ημών πρόγονα, ονόματι Αριστοτέλη, που ήπιε κάτι εκείνη την ημέρα και του ήρθε στο μυαλό η φράση: "μέτρον άριστον" , που σημαίνει να κρατάς την τέλεια μέση και να απορρίπτεις την έλλειψη ή την υπερβολή. Ακριβώς επειδή είμαστε όντα περίεργα, δύσκολα, περίπλοκα, ιδιότροπα και ο Αρίστος το είχε συνειδητοποιήσει και το εφάρμοσε στον τρόπο ζωής του, προσαρμοζόμαστε σε μία κατάσταση, σαν μεγάλοι χαμαιλέοντες, πράγμα που δεν είναι απαραίτητα κακό. Όταν όμως το να βάζεις καμουφλάζ γίνει τόσο οικείο όσο και το να φοράς τη πρωινή κρέμα προσώπου ( ή το αντίστοιχο για τους άντρες που δεν θέλω να σκέφτομαι ποιο είναι :-P), τότε με νωχελικές κινήσεις σβήνεις αυτό που σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο, την προσωπικότητα σου.

Το μυστικό για να ανοίξει ένα κομμάτι του γρίφου που λέγεται Ανθρώπινες Σχέσεις, δεν είναι άλλο απο τη κλασσική συμβουλή: "Να είσαι πάντα ο εαυτός σου, πιο όμορφη εικόνα σου δεν θα βρεις". Μια απλή φράση που σχεδόν όλοι την έχουμε πει σε φίλους, συγγενείς, γνωστούς και αγνώστους, ακόμα και στον σκύλο μας μερικοί (ουπς!), αλλά ποτέ δεν κατανοήσαμε την σημασία της.

Και δεν εννοώ μόνο να είμαστε αυθεντικοί στα ρούχα μας και τα μαλλιά μας. Αναφέρομαι στον αυθορμητισμό, ένα στοιχείο που πολλοί έχουμε παραπετάξει σε μια σκοτεινή γωνία του χαρακτήρα μας, γιατί δεν χωράει στο υπερφορτωμένο μας πρόγραμμα . Μιλάω για την εκφραστικότητα ή καλύτερα την έκφραση σκέψεων, τις οποίες κρύβουμε καλά λες και είναι πράσινα, μονόφθαλμα τέρατα που αν δραπετεύσουν απο το κεφάλι μας και φανερωθούν, θα κατασπαράξουν τα πάντα γύρω.

Επίσης σκέφτομαι την τόλμη, μια κυρία που σπάνια κάνει εμφανίσεις γιατί της κόψαμε τα πόδια και τα χέρια και την αντικαταστήσαμε με την δειλία, συνοδευόμενη απο την χορωδία της, τα κόμπλεξ που πλέον φωνάζουν θριαμβευτικά για την νίκη.

Κάτι τελευταίο θα πω και θα δώσω παύση στην λογοδιάρροια που μ'έχει πιάσει. Το σχοινί που ενώνει δημιουργικά ή περιπλέκει αντίστοιχα, βάζοντας κόμπους στις ανθρώπινες σχέσεις είναι ο τρόπος. Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσουμε τον συνομιλητή μας. Ο τρόπος που θα κοιτάξουμε στα μάτια κάποιου προσπαθώντας να του περάσουμε ένα μήνυμα αγάπης ή μίσους, ο τρόπος που προσεγγίζουμε ανθρώπους και καταστάσεις και τον κόσμο ολόκληρο γιατί τελικά φίλε μου όλα είναι μες στο μυαλό και αν καταφέρεις να το δαμάσεις, θα χριστείς ένας αξιοσέβαστος αυτοκράτωρ του εαυτού σου.

Alisa Boulat